BLOG

Osmanlı pâdişâhlarının otuz birincisi ve islâm halîfelerinin doksan altıncısıdır. Sultân ikinci Mahmûdun oğludur. Sekiz oğlun­dan dördü pâdişâh oldu. 1237 [m. 1823] de tevellüd etdi. 1255 de pâdişâh oldu. 24 Hazîran 1277 [m. 1861] de vefat etdi. Sultân Selîm câmi'i bağçesindedir. Abdülmecîd hânın büyük bir hatâsı, memlekete ve bütün islâmiyyete çok ağır zararı dokunan afv edilmez bir kabahati olmuşdur. Öyle bir hatâ ki, Os­manlı târihinde korkunç bir dönüm noktası yapmış, bu koca islâm devletinde bir (yok olma devri) nin başlamasına sebeb olmuşdur. Masonların, islâm düşman­larının örtbas etmek istedikleri, gençlerden saklamağa çalışdıkları bu hâta, sâf, temiz kalbli hakanın, azılı ve sinsî islâm düşmanı olan İngilizlerin tatlı dillerine aldanarak, İskoç masonlarının yetişdirdikleri islâm düşmanlarını işbaşına ge­tirmesi, bunların devleti içerden yıkmak siyâsetlerini hemen anlıyamamasıdır. İngilizlerin Osmanlı devletine karşı korkunç saldırılan ve başarıları sultân Ab­dülmecîd hânı aldatmakla başladı. İslâmiyyeti yıkmak için İngilterede kurul­muş olan (İskoç mason teşkilâtı) nın kurnaz üyesi Lord Rading İstanbola in­giliz sefiri olarak gönderildi. 1250 [1834] senesinde Pârisde ve sonra Londrada Osmanlı sefiri bulunan Mustafa Reşîd paşa, aldatılmış, mason yapılmışdı. Otuzsekiz yaşındaki bu masonun sadrı a'zam yapılması için, Lord Rading, sultâna çok dil dökdü. (Bu aydın, kültürlü ve başarılı veziri sadr-ı a'zam yapar­sanız İngiltere imperatörlüğü ile Devlet-i aliyye arasındaki bütün anlaşmazlık­lar kalkar. Devlet-i aliyye ekonomik, sosyal ve askeri sahalarda ilerler) diyerek halîfeyi aldatdı. İslâm bilgilerinden, millî meziyyetlerden mahrum bırakılmış olan zevallı paşa, iş başına gelir gelmez, Rading ile el ele verip, büyük vilâyetlerde mason locaları açdılar. Casusluk ve hiyânet ocakları çalışmağa başladı. Genç­ler, din câhili, islâm düşmanı olarak yetiştirildi. Londradan alınan plânlarla, bir yandan idâri, zirâ'î, askerî değişiklikler yapdılar. Bunlara ilericilik diyerek, göz­leri boyadılar. Öte yandan da, islâm ahlâkını, ecdâd sevgisini, millî birliği par­çalamağa başladılar. Yetiştirdikleri masonları işbaşına getirdiler. Bu senelerde Avrupada, fizik, kimya üzerinde dev adımlar atılıyor. Yeni buluşlar, ilerlemeler oluyor. Büyük fabrikalar, teknik üniversiteler kuruluyordu. Osmanlılarda bun­ların hiçbiri yapılmadı. Hattâ, Mustafa Reşîd paşa, Fâtih devrinden beri med­reselerde okutulmakda olan fen, matematik derslerini, büsbütün kaldırdı. Din adamlarına fen bilgisi lâzım değildir diyerek, kültürlü, bilgili âlimlerin yetişme­lerine mâni' oldu. Sultan Abdülmecîd hân zemanında dünyâda iki büyük islâm devleti vardı. Biri Osmanlı devleti, ikincisi Hindistândaki Güryâniyye hüküm­darlığı idi. Her iki devletin sultânları, islâm halîfesi idi. İslâm dîninin bekçisi idiler. İslâmın en büyük düşmanı olan İngilizler, bu iki bekçiyi yok etmek için, çok kurnaz plânlar hâzırlamışdı. Önce, Gürgâniyye devletini parçalamağa ka­râr verdiler. Böylece, Asyadaki müslimânları başsız bırakacak, hem de Hindistânın hazînelerine, ticâretine hâkim olacaklardı. Fekat, Osmanlıların buna mâni olmasından korkuyorlardı. Bunun için, Osmanlıları ruslarla savaşdırmağa çalışdılar. Avusturya ve Prusya, Osmânlı-Rus savaşının önlenmesini istediler. Rusya da bunu kabul etdi. Fekat İngilizler, avlamış oldukları mason Reşîd paşayı harb etmeğe teşvik etdiler. Yardım edeceklerine, zafer kazanacağına, böylece Osman­lıların bir numaralı adamı olacağına inandırdılar. Reşîd paşa, Osmanlı devleti­nin başına geçeceğinin çılgınlığı içinde, İngilizlere tam bir köle, bir maşa oldu. 26 Eylül 1269 [m. 1853] de, Bâb-ı âlide yüzaltmışüç (163) kişi topladı. Rusyaya harb açılmasına karâr verdi. Sultân Abdülmecîd hânı da, tuzağa düşürüp tasdîk etdirdi. Rusyaya harb i'lân edildi. Osmanlı devletinin başını derde sokan İngilizler, hemen Hindistândaki fâci'a ve felâketlere başladılar. 1274 [m. 1848] de, Delhîde büyük ihtilâl çıkardılar. İkinci Behâdir şâhı, oğulları ile birlikde Kalküteye götürüp habs etdiler. Gürgâniyye devleti yıkıldı. Hindistanın ilerde, İn­giliz imperatörlüğüne katılması için birinci adım atılmış cldu. İngilizler, Rus çarı birinci Nikolanın Kudüsde katoliklere karşı Ortodoksları ayaklandırdığını ileri sü­rerek, Rusların Akdenize inmesini hiç istemıyen Fransa imperatörü üçüncü Bonapartı da Türk - Rus Kırım harbine sürüklediler. Kendi çıkarları için yapdıkları bu işbirliği, Türk milletine mason Reşid paşanın diplomatik zaferleri ola­rak tanıtıldı. Düşmanların, bu yaldızlı reklâmlar ve sahte dostluklarla örtmeğe çalışdıkları imha hareketlerini herkesden önce anlıyan sultân, çok zeman serâ-yında hüngür hüngür ağlardı. Memleketi, milleti kemiren iç ve dış düşmanlara karşı koymak için tedbîrler arar ve Allahü teâlâya yalvarırdı. Bu sebeble Reşîd paşayı, birkaç kerre sadr-ı a'zamlıkdan uzaklaşdırdı ise de, kendisine (Koca), (Büyük) gibi isimler takan kurnaz mason, rakiblerini devirip, tekrar iş başına gelmesini becerirdi. Ne yazık ki, sultân kederinden tüberküloza yakalanıp genç yaşında öldü. Sonraki senelerde devlet koltuklarını kapışan, üniversite öğretim üyeliklerine, mahkeme başkanlıklarına getirilen masonlar, hep Mustafâ Reşîd paşanın yetişdirmeleridir. Böylece, (Kaht-ı rical) devri açılmasına ve Osmanlılara (Hasta adam) denilmesine sebeb olmuşdur.

Abdülmecîd hân çok başarılı işler yapdı. [1256] da ilk olarak kâğıt para çıkarıldı. [1260] da (Mecidiyye) köprüsü yapıldı. Mecidiyye köprüsüne şimdi Ga­lata köprüsü deniliyor. [1265] de, Beşiktaşla Ortaköy arasında (Küçük Mecidiy­ye) câmi'ini ve Ortaköy iskelesi yanında (Büyük Mecidiyye) câmi'ini yapdırdı. [1276] da Maçka ile Nişantaş arasındaki (Teşvikiyye câmi'i) ni yapdırdı. [1268] de (Şlrket-i Hayriyye) denilen buğaziçi vapurları işletilmeğe başlandı. [1277] de Aydın demir yolu yapıldı. [1270] de deniz altı telgraf hattı döşetdi. [1272] de erâzî kanunu çıkardı. [1274] de belediye teşkilâtı kurdu. [1276] da ticâret kanunu yap­dı. Abdülmecîd hânın validesi (Bezm-i Âlem) sultân, 1261 [m. 1845] de Yenibağçede Gurabâ hastahanesi ve Dolmabağçe serayı önünde deniz kenarında (Valide câmi'i) ve Bakırcılarda Bâyezîd kulesi önünde büyük sultânı lisesi ve dahâ birçok mescid, çeşme yapmışdır. Dolmabağçe denilen yer, [1023] de, birinci Ahmed hânın emri ile dolduruldu. Bir tepeyi denize doldurdular. Dolmabağçe iskelesini birinci Abdülhamîd hân yapdı. Dolmabağçe serayını birinci ve ikinci Mahmûd hânlar ahşâb olarak yapmışlardı. 1269 [m. 1853] senesinde Abdülmecîd hân, bunların yerine, şimdiki muhteşem serayı yapdırdı. Beşmilyon altın liraya mâl oldu. Bu kadar çok para, milletin cebine girmiş oldu. Binlerce ailenin yüzü güldü. Ayrıca, memlekete, çok kıymetli ve târihi bir san'at eseri kazandır­mış oldu. [m. 1971] senesinde Taksimde yanmış olan tiyatro binası yüzmilyon li­raya yapdırılmışdır.] Sulh ve terakkî sağladı. Hicazda ve Anadoluda çok eserler yapdı.

İslâm düşmanları, hele masonlar, Osmanlı halîfelerine çirkin iftiralar yapdıkları gibi, bu mübarek zâta da, leke sürmeğe çalışıyorlar. Memleketin her tarafında ve hele Mekkede, Medînede yaptırdığı, görülmemiş güzel san'at eserlerine, israf yapdı diyorlar. Allahü teâlânın mubah etdiği, izn verdiği câriye kullanması­nı, ya'nî meşru hakkını suç olarak gösteriyorlar. İçki içerdi diyorlar. Sultân ikin­ci Selîm hâna ve Yıldırım sultân Bâyezîde de böyle iftira etdiler. Hiçbir vesikaya dayanmıyan bu sözlere, sâf Müslimânlar da inanıyor. Târih kitâblarına bile yazı­yorlar. Hâlbuki Osmanlı pâdişâhlarının hepsi, her işlerinde şerî'ate uyar, yüksek âlimlerin fetvaları ile hareket ederlerdi. Hepsi sâlih, dindar, mübarek insanlardı. Herbiri islâmiyyete çok hizmet etdi. İkinci Selîm hânın Edirnede yapdırdığı bü­yük Selîmiyye câmi'i, düşmanlarına açık cevâb vermekde, iftiralarını yalanlamakdadır. Din düşmanları, iyileri kötülemekde, kötüleri, dinsizleri övmekdedir.

Abdülmecîd hân, türbesinin yüksekliğinin, Yavuz Sultân Selîm türbesinden aşa­ğı olmasını vasıyyet etmiş ve öyle yapılmışdır. Türbesinde oğulları Burhâneddîn efendi [1265-1293] ve Muhammed Abdüssamed efendi [1269-1271] ve Osman Safiyüddîn efendi de [1271] vardır. Ortadaki üçüncü türbede sultân Süleyman hânın validesi Hafsa sultân ile sultân Süleyman şâhzâdelerinden Murâd, Mahmûd ve Abdullah efendiler ve bir hanım efendi vardır.