BLOG

Tebe-i tabiinin büyüklerinden. Devrinin en büyük hadis ve fıkıh alimlerindendir. İsmi Abdullah, babasının adı Mübarek’tir. Babası Türk, annesi Harezmlidir. 736 (H. 118)da Horasan’ın Merv şehrinde doğdu. 797 (H. 181)de Bağdat yakınlarında Hif denilen yerde vefat etti; oraya defnedildi.

Abdullah bin Mübarek ilk tahsilini Merv’de yaptı. Sonra Bağdad’a gitti. Tabiinin büyüklerinden ve Hanefi mezhebinin kurucusu İmam-ı A’zam Ebu Hanife’den ilim öğrendi. Ayrıca zamanının diğer büyük alimlerinin derslerine de devam ederek hadis ve fıkıh ilimlerinde söz sahibi oldu. Zamanın ilim merkezlerinden olan Basra, Hicaz, Yemen, Mısır, Şam ve Irak gibi yerlere ilim için yolculuklar yaptı. Abbasi Halifesi Harun-ür-Reşid zamanında Misis ve Tarsus civarında Bizans’a karşı savaşa katıldı. Bir çok talebe yetiştirdi. Bunlardan bazıları; Abdürrezzak bin Hemmam, Abdurrahman bin Mehdi, Yahya bin Main, İshak bin Raheveyh’dir.

Peygamber efendimizin hadis-i şeriflerini Merv’de ilk tedvin eden (toplayan) alim olarak dikkat çekti. Yahya bin Main, Abdullah bin Mübarek’in kitaplarında yirmi binin üzerinde hadis-i şerif bulunduğunu nakleder. Dört bin kişiden hadis dinleyen ve bunların sadece bin tanesinden rivayette bulunan Abdullah bin Mübarek, hadis dinlemek ve öğretmek hususunda çok dikkatli davranırdı. Geçimini ticaretle ve cihad ederek temin ederdi. Defalarca hac ibadetini ifa etti. Ömrünün sonuna doğru bütün malını fakirlere verdi.

İlimde yüksek dereceye sahib olan ve pekçok kerametleri görülmüş olan Abdullah bin Mübarek; alim, zahid yani dünyadan yüz çeviren, edeb ve hikmet sahibi bir zattı. Kul haklarına çok dikkat ederdi. Allah için ilme çok ehemmiyet verirdi. Edepleri ziyadesiyle gözetirdi. Günün belirli bir bölümünü zikir, yani Allahü tealayı anmaya ayırırdı. İlminde son derece alçak gönüllü olan Abdullah bin Mübarek, zenginlere karşı kibirli davranmanın da, tevazuun, yani alçak gönüllülüğün bir gereği olduğunu söylerdi. Başkalarına el açmamak düşüncesiyle ticaretle uğraşır, alimleri, hadis talebelerini ve fakirleri himaye eder, her sene yüz bin dirhem gümüş dağıtırdı. Duası makbul sayıldığı için pekçok kimse onun duasını almak ister, kendisine yakın olmayı, Allahü tealaya yakın olma vesilesi sayardı.

Sehl Ali bin Abdullah Mervezi, Abdullah bin Mübarek’in derslerine devam ederdi. Bir gün; “Artık senin dersine gelmeyeceğim. Çünkü bugün gelirken senin cariyelerin dama çıkmış beni çağırıyorlardı. “Benim Sehl’im, benim Sehl’im!” diyorlardı. Bunların terbiyesini vermiyor musun?” dedi. Abdullah bin Mübarek, o gece talebesini toplayarak; “Sehl’in cenaze namazına gidelim.” dedi. Gidip vefat etmiş buldular. Vefatını nereden anladınız dediklerinde; “Benim cariyem yok. O gördükleri Cennet hurileriydi. Onu Cennet’e çağırıyorlardı.” diye cevap verdi.

Buyurdu ki: “Birinin bir lira hakkını ödemek, bin lira sadaka vermekten daha hayırlıdır.”

“Eğer gıybet etseydim, yani dedikodu etseydim, anamı, babamı gıybet ederdim. Çünkü sevablarımın onlara verilmesi daha hayırlı olur.”

“İlmin başı niyet, sonra anlamak, sonra yapmak, sonra muhafaza, sonra yaymaktır.”

“Müstehabları yapmakta gevşek davranan, sünnetleri yapamaz. Sünnetleri yapmakta gevşek davranmak, farzların yapılmasını zorlaştırır. Farzlarda gevşek davranan da marifete, Allahü tealanın rızasına kavuşamaz.”

“Biz çok ilimden ziyade az da olsa edebe muhtacız.”

“Allahü tealadan korkan kimselerle beraber ol. Bid’at sahipleriyle oturmaktan sakın.”

“Alimleri hafife alanın ahireti, ümerayı (devlet adamlarını) hafife alanların dünyası, dostlarını hafife alanların mürüvveti yıkılır.”

“Şüpheli bir kuruşu geri vermeyi binlerce lira sadaka dağıtmaktan daha fazla severim.”

“İlimde cimrilik yapan kişiye Allahü teala üç bela verir: Ya ölür, ya ilmi gider, yahut unutur veya kendine ilmi unutturacak kimse ile arkadaşlık kurar öylece ilmi gider.”

“Şu dört cümle, dört bin hadis-i şeriften seçilmiştir: Kadına güvenme, mala aldanma, mideni fazla doldurma, işine yarayacak kadar ilim öğren.”

Eserleri:

Kitab-üz-Zühd ver-Rekaik; Peygamber efendimizin, Eshab-ı kiram ve Tabiinin ibadet, ihlas, tevekkül, doğruluk, tevazu ve kanaat gibi ahlaki konulara dair sözlerini ihtiva eder. 1971’de basılmıştır. Kitab-ül-Cihad; cihadın fazileti ve önemine dair yazılan ilk eserdir. 1971’de neşredilmiştir. El-Müsned; hadisle ilgili bir eserdir. Kitab-ül-Birr ves-Sıla; tasavvufla ilgilidir. Es-Sünen-fil-Fıkh; fıkh bablarına göre tasnif edilmiş hadis kitabıdır. Kitab-üt-Tefsir; bir rivayet tefsiridir. Kitab-üt-Tarih; hadis ricalinden bahseden biyoğrafik bir eserdir. Kitab-ül-Erbain; kırk hadis türünün ilk örneğidir.